ليشمانيوز جلدي يك بيماري انگلي شايع است كه جزء بيماري هاي بومي ايران بوده و يكي از كانون هاي مهم آن استان خراسان رضوي و شهر مشهد مي باشد. علي رغم پيشرفت هايي كه درپروتكل هاي درماني ضايعات ليشمانيوزجلدي حاصل شده است ولي پيشرفت چنداني درارزيابي ابژكتيو دقيق ميزان بهبودي ضايعات بدنبال هريك از پروتكل هاي درماني بوجود نيامده است و همچنان فقط از معاينات فيزيكي مرسوم ويا متدولوژي هاي اوليه و سنتي جهت ارزيابي سيرضايعات استفاده مي شود. هدف از مطالعه ما طراحي روشي غير تماسي و سريع مبتني بر يك عكس دوبعدي همراه با يك سيستم نرم افزاري پردازش تصاوير ديجيتال اخذ شده از ضايعات ليشمانيوز جلدي جهت ارزيابي عيني باليني و مانيتورينگ اين ضايعات مي باشد. مهمترين پارامتر مورد بررسي از ضايعه، اندازه گيري حجم ضايعه (درواقع فقط حجم روي پوست) مي باشد. براي تعيين حجم نياز است تا ارتفاع ضايعه از سطح پوست را در نقاط مختلف بسنجيم. براي اينكه اطلاعات مربوط به ارتفاع (عمق) را از عكس استخراج شود از شيوه حجم يابي به روش تاري سنجي بهره جستيم كه براي اولين بار در اين مطالعه مطرح مي شود. تاري سنجي به عنوان ابزاري براي بازيابي عمق و تبديل تصاوير دوبعدي به سه بعدي در پردازش تصوير وجود داشته است ولي تا كنون به عنوان روشي براي حجم سنجي ضايعات پوستي مورد استفاده قرار نگرفته است و تكنيكي براي اين كار وجود نداشته است. چندين الگوريتم براي بازيابي عمق از طريق كانوني (عمق ميدان) بسط داده ‌شده‌اند. ما از الگوريتمي كه توسط Hu و Haan ارائه شده براي تاري سنجي استفاده كرديم. براي نوشتن برنامه از نرم افزار متلب استفاده كرده ايم. برنامه نوشته شده علاوه بر عمق يابي ، مساحت دقيق سطح ضايعه را مشخص مي كند. در مرحله ي آخر پردازش ، با استفاده از اطلاعات عمق و مساحت، حجم ضايعه اندازه گرفته مي شود. در اين مطالعه با بهره گيري روش پردازش تصوير با تكنيك تاري سنجي ( كه براي اين بررسي با توجه به شرايط موجود روش بازيابي عمق از طريق كانوني انتخاب شده است ) يك برنامه نرم افزاري جهت پردازش تصاوير ديجيتال اخذ شده از ضايعات ليشمانيوز جلدي و تعيين حجم وسطح ضايعه طراحي گرديد. د) معادلات رياضي: مدلي بر اساس اپتيك هندسي براي توصيف نقاطي كه خارج از نقطه كانوني قرار مي گيرند توسط Horn ارائه شده است. بر اساس اين مدل شعاع دايره ي تاري از رابطه ي زير به دست مي آيد: \\\\tمعادله ي 1\\\\t\\\\t\\\\tR=(FD_i+FD_o-D_i D_o)/(2fD_o ) كه Di فاصله ي لنز تا تصوير ناكانوني است، F فاصله ي كانوني لنز، Do فاصله ي شي تا لنز و عدد f به صورت فاصله ي كانوني تقسيم بر قطر ديافراگم تعريف مي شود. هر چه عدد f بيشتر باشد عمق ميدان نيز بيشتر مي شود. در روش عمق يابي از طريق كانوني به دانستن قدرت تفكيك عرضي و طولي نياز داريم. منظور از قدرت تفكيك عرضي اين است كه اندازه هر نقطه روي شي‌ء چه سطحي را در صفحه ي تصوير اشغال مي‌كند. به اين سطح در صفحه تصوير شعاع دايره ي تاري مي گويند. شعاع اين دايره، قدرت تفكيك عرضي را مشخص مي‌كند. از طريق تحليل فوريه شعاع دايره تاري از فرمول زير به دست مي آيد:\\\\t\\\\t\\\\t\\\\t\\\\t معادله ي 2 \\\\t\\\\t\\\\t ρ_c=1.22λf كه در اين معادله λ طول موج نور به كار رفته است.. منظور از قدرت تفكيك طولي اين است كه در يك عمق ميدان مشخص به ازاي تغيير در فاصله ي نقطه از صفحه ي كانوني لنز ، اندازه نقطه در صفحه ي تصوير چقدر تغيير مي‌كند. با مشتق گيري از معادله ي 1 نسبت به فاصله ي شي از صفحه ي كانوني قدرت تفكيك طولي به دست مي آيد. كه بر اساس آن به ازاي يك ميلي متر جابجايي جسم وقتي فاصله ي كانوني 85 ميلي متر باشد و جسم در مكان اوليه 300 ميلي متري از لنز قرار داشته باشد و عدد f برابر با 5.5 باشد تغيير اندازه ي شعاع تاري برابر با 15 ميكرومتر است.

همانطور كه گفته شد يكي از تخلفات جاده ايي كه منجر به مرگ و مير انسان ها در دنيا مي شود تخطي از سرعت مطمئنه مي باشد. براي جلويگري از اين اتفاقات وسايل نقليه بايد با سرعت مطمئنه حركت كنند. اين سرعت يعني سرعتي كه وسايل نقليه با اطمينان كامل در جاده بتوانند رانندگي كنند به عواملي وابسته است كه عبارتند از: دما، نور، باران، برف، مه و شب و روز و ... مي باشد. در اينجا ما با استفاده از سنسورهاي اندازه گيري اين عوامل را دريافت و سرعت مطمئنه را محاسبه مي كنيم و ان را نمايش مي دهيم. محل نصب اين دستگاه جاده هاي بيرون شهري و جايگزين تابلوهاي سرعت غير مجاز مي باشد. بعد از نصب دستگاه به صورت كاملا اتوماتيك سرعت مطمئنه را محاسبه و نمايش مي دهد. و در صورت نياز مي توان دستگاه را به صورت دستي تنظيم كرده و سرعت مجاز را به صورت ديتا يا از طريق sms يا از طريق gprs براي دستگاه ارسال كرده و نمايش داده مي شود.

فرآيند شوك غلظتي-اصلاح سطحي در محيط واكنشي رقيق براي توليد نانوسيليس در اين اختراع افشا شده است. فرآيند توليد نانوسيليس شامل تهيه پيش‌ماده و همگن‌سازي آن از طريق انحلال نمك‌هاي سيليكاتي در آب تحت شرايط همزدن مكانيكي، ايجاد گراديان غلظتي شديد و ژل‌سازي با استفاده از تزريق مرحله‌اي عامل ژل‌ساز، رقيق‌سازي ژل و فيلتراسيون، قرار دادن ژل در معرض نمك معدني و رطوبت‌گيري اوليه ي ژل، شستشوي ژل با آب معمولي، اصلاح سطحي ژل، تنظيم pH سوسپانسيون، شستشوي ژل اصلاحي سطحي شده با آب مقطر، خشك كردن، تكليس و اصلاح سطحي پودر و تنظيم اندازه ذره است. نانوسيليس به‌دست‌آمده داراي خلوص حداقل 95 درصد تا بيش از 98 درصد، pH بين 7 تا 9، سطح ويژه‌ي حداقل m2/g 220 تا بيش از m2/g 350، توزيع اندازه ذرات يكنواخت و پخش‌پذيري بالا است.